مبانی تزئینات در مساجد و مقایسه آن در دوره سلجوقیان و ایلخانیان

مسجد در اولین گام به عنوان یک مرکز هم اندیشی و جایگاه تبادلات افکار، بصورت یک مکان ساده وعاری از هرگونه تزئینات و با مصالح ساده ای همچون تنه درخت خرما و خشت خام پا به عرصه وجود در جهاناسلام نهاد. در ابتدا نوع نگاه به معماری مساجد بسیار ساده و چهره بیرونی آن نیز چندان متمایز از دیگر معماری ها نبود. اما با گذشت زمان و ورود مسجد به ایران، معماران ایرانی با الهام از جهان بینی اسلامی و تلفیق آن با هنر ایرانی تاثیرات بسزایی بر ساختار و شکل گیری تزئینات بر معماری این مکان قدسی گذاشتند، که چگونگی شکل گیری و ورود تزئینات و تطبی آن با هنر ایرانی مورد تحقی و بررسی در این متن قرار خواهد گرفت. مسجد به عنوان یک پرستشگاه و مکان سیاسی مورد توجه حکما و بزرگان است و نیاز در دوره های مختلف تاریخی تزئینات و تغییرات گوناگونی به خود دیده که در این تحقی با روش اسنادی و کتابخانه ای به بررسی نوع و ساختار تزئینات و نیز مقایسه آن در دوره های سلجوقیان و ایلخانیان پرداخته شده و روند تکاملی تزئینات معماری مساجد در این دوران را مورد توجه و بررسی قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

تزئینات ، مسجد ، معماری ، هنر ایرانی