بررسی اثرات بارورسازی ابرهابرافزایش بارش و تعدیل خشکسالی (مطالعه موردی: ایستگاه ارومیه )

منطقه شمال غرب کشور طی سالهای اخیر با تغییرات اقلیمی وخشکسالی های مکرری روبه رو بوده است بطوریکه این رخدادها منطقه را به سوی بحران کمبود منابع آب در آینده به پیش می برد خشکسالی شدید مداوم در مناطق خشک ونیمه خشک مانند این نگاه ویژه به برنامه های بارور کردن ابرها با عملیات تعدیل آب وهوا برای افزایش بارش را می طلبد افزایش در میزان بارش می تواند باعث تقویت یکی از راهکارهای جدید وبا صرفه ی کاهش اثرات خشکسالی تکنیک بارورسازی ابرها می باشد نبابراین در تحقیق پیش رو به بررسی اثرات بارورسازی ابر بر افزایش بارش ومطالعه روند خشکسالی به کمک شاخص استاندارد خشکسالی (SPI) در ایستگاه ارومیه پرداخته شده است بدین صورت که با در نظر داشتن دوره آماری 2008-1989 باروری ابر از سال 2000 میلادی به بعدو تعریف دوسناریوی 10و15 درصدی افزایش بارش شاهد تغییر کلاس شاخص SPI در سال های 2001،2005و2006 خواهیم بود به طور کلی باروسازی ابر جهت افزایش بارش وتاثیر گذاری مثبت برمنابع آبیدر صورتی که براساس اصول علمی برنامه ریزی شود موفق خواهد بود.

کلیدواژه ها:

باروری ابر ، شاخص خشکسالی (SPI) ایستگاه ارومیه