بررسی فناوری رایانش ابری

رایانش ابری انقلابی در صنعت فناوری اطلاعات است. ابر یک مدل رایانشی است که نرم افزارها، میان افزارها و منابع رایانشی مبتنی بر وب را هنگام تقاضای کاربران ارائه نموده و پرداخت هزینه مطابق با میزان مصرف کاربر می باشد. یافته های اخیر نشان می دهد، در حالی که مزایای رایانش ابری از قبیل : قدرت رایانشی آن، صرفه جویی در هزینه ها و اجازه ی دسترسی به آخرین نرم افزارها و زیرساخت ها به منظور نوآوری در کسب و کار وجود دارد، نگرانی های اولیه مدیران فناوری اطلاعات و مهندسان نرم افزار برای پیاده سازی این فناوری راجع به امنیت، اعتماد سازی، سازگاری ابر با سیاست شرکت ها، محیط توسعه و نیازهای کسب و کار و مزیت نسبی پذیرش راه حل های ابر می باشد. در رایانش ابری دو گروه عمده با یکدیگر تعامل دارند که شامل کاربران خدمات رایانش ابری و نیز عرضه کنندگان خدمات می باشند. پیش بینی هایی که در رابطه با این فناوری انجام شده است، مبتنی بر وجود بازاری پرسود برای سرمایه گذاری در آن می باشد و هم اکنون شرکت های بزرگ در حوزه فناوری اطلاعات برای بدست آوردن سهمی از این بازار به رقابت می پردازند. این مقاله به مرور مدل مفهومی رایانش ابری، الزامات پذیرش این نوآوری و هم چنین نهاد سازی و جایگاه این فناوری در ایران می پردازد.

کلیدواژه ها:

رایانش ابری ، معماری ، نوآوری ، پذیرش