جذب زیستی اورانیوم از محلول های آبی در حضور یون های نیکل و مس در سیستم پیوسته

فرایندهای استخراج اورانیوم و فراوری آن برای استفاده در نیروگاه های هسته ای باعث تولید مقادیر زیادی از پساب های رادیواکتیو با اثرات مخرب زیست محیطی شده است. در این پژوهش جذب زیستی اورانیوم از محلول سه جزیی اورانیوم، نیکل و مس با استفاده از جلبک قهوه ای سیستوسریا ایندیکا در یک ستون بستر ثابت با جریان پیوسته مورد بررسی قرار گرفته است. آزمایشات برای بررسی اثر پارامترهای مهم طراحی مانند شدت جریان و ارتفاع بستر در یک ستون شیشه ای با قطر 5/1 سانتیمتر و ارتفاع 10 سانتیمتر انجام شد. نتایج نشان داد که در محدوده ای از زمان انجام آزمایش، غلظت خروجی نیکل از غلظت ورودی آن بیشتر می شود. این امر نشان دهنده ی رقابت بین یون های اورانیوم و مس با نیکل برای پیوند با جاذب می باشد. در نتیجه این یون ها جایگزین نیکل جذب شده می شوند. برای مقایسه، میزان جذب و درصد حذف اورانیوم از محلول ورودی به ستون در حالات مختلف محاسبه گردید.

کلیدواژه ها:

جذب زیستی رقابتی ، ستون بستر ثابت ، فلزات سنگین ، اورانیوم ، جلبک قهوه ای ، سیستم پیوسته