بررسی اثر بالا آمدن سطح آب زیرزمینی شهر کرمان بر کیفیت آبخوان شهر

در راستای رشد جمعیت و افزایش شهرسازی، مدیریت صحیح منابع آب زیرزمینی به عنوان یک عامل مهم در توسعه پایدار و حفظ سلامت محیط زیست شهری مطرح است. توسعه شهرها اکثر اوقات سبب کاهش کیفیت آب های زیرزمینی می شود، اگرچه در موارد استثنایی با بهبود کیفیت آب زیرزمینی همراه بوده است. سطح آب زیرزمینی شهر کرمان طی مدت 20 سال گذشته حداقل به میزان 15 متر بالا آمده و این مسئله سبب افزایش آسیب پذیری آب زیرزمینی در مقابل آلودگی و افزایش سرعت انتقال و انتشار آلودگی شده است. به منظور بررسی وضعیت آب زیرزمینی محدوده شهرکرمان و بررسی اثر بالا آمدن سطح آب زیرزمینی بر کیفیت آبخوان شهر، تعداد 24نمونه از آب زیرزمینی شهر و دشت برداشته شد. بر اساس آنالیز انجام شده، مقایسه با آمار کیفی سال های گذشته، نمودار ها و نقشه های رسم شده، مشخص می شود که میانگین غلظت کاتیون هایی چون سدیم،کلسیم و آنیون های سولفات و کلراید بالاتر از حد مجاز استاندارد آب آشامیدنی سازمان بهداشت جهانی می باشد. بالا آمدن سطح آب زیرزمینی اگرچه باعث ورود آلودگی های میکروبی و افزایش برخی آلودگی های عنصری مانند افزایش یون های بی کربنات، فسفات و نیترات شده است، اما سبب کاهش غلظت یون کلسیم و سولفات شده از این نظر سبب بهبود کیفیت سفره آب زیرزمینی می شود

کلیدواژه ها:

شهر کرمان ، بالا آمدن سطح آب زیرزمینی ، ویژگی های کیفی