پیش ساختگی: راهی به سوی تولید مسکن پایدار

سال های زیادی از ظهور سیستم پیش ساختگی در روند تولید مسکن در ایران می گذرد. ولی هنوز این سیستم نه تنها مورد قبول عام قرار نگرفته بلکه شرکت های ساختمانی نیز تمایل چندانی به استفاده از آن ندارند. شاید یکی از دلایل آن تفاوت فاحشی است که این سیستم هم از لحاظ روند طراحی و ساخت و هم از لحاظ محصول نهایی، در مقایسه با سیستم های رایجی همچون سیستم بنایی و اسکلتی دارد. و مهمتر از آن نه تولید کنندگان و نه مصرف کنندگان مسکن برای استفاده از این سیستم نو مجاب نشده اند. ذهنیت عام از خانه، خانه ای است که از روی هم چیده شدن آجرها ساخته می شود و مستلزم گذشت زمانی نسبتاً طولانی است. بنابراین خانه ای که بتواند در طی چند روز برپا شود خانه نیست. باید توجه داشت که این ذهنیت در گ ذشته به علت سازگاری آن با روح و تکنولوژی زمانه کاملاً منطقی بوده است. ولی امروزه با وجود تکنولوژی های جدیدی که هر روز به تعدادشان اضافه می شود، چنین ذهنیتی می تواند ناشی از عدم شناخت و مجاب نشدن باشد. عدم شناخت مصرف کنندگان و مجاب نشدن تولید کنندگان یکی از دلایل نادیده گرفتن سیستم پیش ساختگی به عنوان سیستمی اکرا در تولید مسکن است. در این مقاله با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به معرفی این سیستم به عنوان سیستمی پایدار می پردازیم و دلایلی را عرضه می کنیم که اگر چه برای عامله مردم ناآشناست ولی می تواند بخشی از تولید کنندگان مسکن را برای استفاده از این سیستم توجیه کند. این امر خود گامی است به سوی مقبولی عام سیستم پیش ساختگی به عنوان سیستمی هماهنگ و سازگار با روح و تکنولوژی زمانه.