بررسی تجربی و مدل نیمه تجربی رهایش کنترل شده داروی آمینوفیلین از هیدروژل های نانو کامپوزیتی بر پایه پلی وینیل پیرولیدون

در این تحقیق نمونه های مختلفی از هیدروژل بر پایه PVP و همچنین نمونه هایی از هیدروژل های نانو کامپوزیتی بر پایه PVP با درصد های متفاوتی از نانو رس مونت موریلونیت سدیمی اصلاح شده تهیه شد.. سپس رهایش داروی آمینوفیلین از هیدروژل در محلول بافر فسفات با pH= ۷/۴ که مشابه بدن است بررسی گردید. در این بررسی تاثیر درصدهای مختلف نانو ذرات روی عملکرد هیدروژل به وضوح مشاهده شد و مشخص گردید که در محدوده آزمایشات انجام شده نمونه با ٪۴ نانو رس رهایش کنترل شده تری نسبت به سایر نمونه ها دارد. سپس سنتیک رهایش داروی آمینوفیلین از نمونه های مختف هیدروژل بدون نانو ذره و هیدروژل های با نانو ذره را با دو مدل پپاس و هیگوچی بدست آمد. نتایج نشان داد مدل پپاس با داده های آزمایشگاهی تطابق بهتری دارد و نهایتا با استفاده از مدل انتقال جرم پپاس، ضریب نفوذ دارو از هیدروژل ها محاسبه و با یگدیگر مورد مقایسه گردیده شد. ساختار میکروسکوپی نانو کامپوزیت های تهیه شده با روش میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

نانو کامپوزیت هیدروژل ، پلی وینیل پیریلیدون ، آمینوفیلین ، پپاس ، هیگوچی