گردشگری پایدار دراستان چهارمحال و بختیاری و ارتباط آن با معماری

صنعت مسافرت و گردشگری یکی از بزرگ ترین و متنوع ترین صنعت هاست که در بسیاری از کشورها به عنوان منبع اصلیدرآمد، اشتغال زایی، رشد بخش خصوصی و توسعه ساختار زیر بنایی بحساب می آید .همانطور که می دانیم نیاز به مکان ها و اقامتگاههای مرتبط با گردشگری از زمانی که مسافر و گردشگر بوجود آمده احساس می شده است و بنابراین ارتباط میان گردشگری ومعماری که در بر گیرنده فضاهایی از قبیل هتل، مهمانسرا، رستوران، مراکز تفریحی واحدهای خدماتی و ... است و مجموعهگردشگری را در یک کشور تشکیل می دهد ، ارتباط تنگاتنگی است که چنانچه مورد توجه قرار گیرد می تواند به یک صنعتدرآمدزا برای هر کشور و استانی تبدیل شود . استان چهارمحال و بختیاری ، یکی از استانهایست که دارای جاذبه های گردشگریطبیعی بسیاری است که می تواند به یکی از قطب های مهم گردشگری پایدار در کشور تبدیل شود ، اما بایستی تاثیرات معماریرا بر محیط طبیعی و گردشگری پایدار به عنوان یکی از مهمترین عوامل تاثیر گذار برآنها ، بررسی کرد و حتی الامکان موانعموجود بر سر راه صنعت گردشگری را که به دلیل معماری نادرست یا عدم وجود آن، بوجود آمده است را برطرف نمود . نوعتحقیق کاربردی بوده و جهت گردآوری اطلاعات از دو روش اسنادی و میدانی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، اکوتوریسم ، گردشگری پایدار ، معماری