بررسی رابطه بین اندازه شرکت و محافظه کاری در حسابداری باقراردادهای پاداش مدیران در شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین محافظه کاری حسابداری و قراردادهای پاداش مدیر عامل در شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران می باشد. جامعه آماری این تحقیق شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1388 لغایت 1392 است که با روش حذف سیستماتیک 98 شرکت یا به عبارتی 571 شرکت –سال به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند.جهت گیری تحقیق حاضر از نظرهدف کاربردی و از نظر اجرایی توصیفی است.اطلاعات با استفاده از روش کتابخانه ای جمع آوری گردید . برای محاسبه داده های مالی از نرم افزارEXCELو برای آزمون فرضیه ها از نرم افزار 7Eviewsاستفاده شده است.یافته های تحقیق نشان می دهد که حسابداری محافظه کارانه دارای فواید مالی برای کاربران است زیرا مشکلات را کاهش داده و کارایی قراردادها را,به ویژه در کشورهایی که دارای قراردادهای ضمنی هستند, افزایش می دهد.این پژوهش بیان میکند که محافظه کاری حسابداری با تسریع در شناخت زیان و نیز با تاخیر در شناسایی سود,باعث کاهش پاداش مدیران خواهد شد.در بررسی رابطه بین اندازه شرکت و پاداش مدیریت.نتایج بیانگر آنست که , شرکت های بزرگ به دلیل کسب سود بیشتر ,توانایی پرداخت پاداش بیشتری را نیز دارد.

کلیدواژه ها:

محافظه کاری ، قرارداد پاداش مدیران ، تئوری نمایندگی