بررسی امکان کاربرد روش های کم آبیاری در مدیریت آب بخش کشاورزی ایران در شرایط خشکسالی

با توجه به رژیم نامنظم و پرنوسان بارندگی در مناطق خشک و نیمه خشک ایران وقوع خشکسالی های ضعیف تا شدید در این مناطق طبیعی است از این رو برای رسیدن به توسعه پایدار و مقابله با کمبود آب و خشکسالی استفاده از روش های آبیاری مناسب با راندمان بالا امری اجتناب ناپذیر است از میان روش های افزایش کارآیی مصرف آب بهینه سازی کم آبیاری و آبیاری زیر سطحی از جایگاه خاصی برخوردار است یافته های غلمی نشان می دهد که رابطه بین تبخیر و تعرق و عمق آب آبیاری خطی است در حالی که رابطه بین عمق آب آبیاری و عملکرد محصول در تمامی دامنه تغییرات آن خطی نیست همچنین در عمق های آبیاری کمتر از 5 درصد آبیاری کامل خطی و در عمق های بیش از آن غیر خطی است و به صورت منحنی در می آید بنابراین باید با اعمال روش کم آبیاری از جمله طولانی کردن دور آبیاری کاهش عمق آبیاری در هر نوبت تلفیق این دو حذف آبیاری در یکی از مراحل رشت که گیاه حساسیت کمتری به کم آبی دارد و آبیاری شیاری یک در میان کارایی مصرف آب و سود حاصله را به حداکثر رساند در این مقاله سعی شده با توجه به آمار و ارقام و نتایج حاصله از تحقیقات مختلف اهمیت روش کم آبیاری پیش از پیش روشن شود تا بتوان در واقع خشکسالی از خسارات احتمالی تا مقدار زیادی جلوگیری کرد

کلیدواژه ها:

کم آبیاری ، خشکسالی ، راهکارها ، تحقیقات و پژوهش