بررسی ساختار اجتماعات کفزی و کیفیت اکولوژیکی سواحل بحرکان با استفاده از برخی شاخص های بیولوژیک

مطالعه حاضر به منظور شناسایی کفزیان و کیفیت اکولوژیکی سواحل بحرکان درخلیج فارس با استفاده ازشاخص های H`، AMBI و BI براساس جوامع کفزی بسترهای نرم وگلی انجام شده است. نمونه برداری فصلی از رسوبات 9 ایستگاه در سواحل بحرکان به وسیله گرب Van Veen با سطح مقطع 0/285 متر مربع از پائیز 91 تا تابستان 92 انجام شد. با توجه به نقش و اهمیت دانه بندی رسوبات و میزان کل مواد آلی در پخش و پراکنش موجودات بنتیک این 2 فاکتور نیز مورد سنجش قرار گرفت. طبق نتایج حاصل جنس بستر تمام ایستگاههای مورد مطالعه گلی بوده است. به طور کلی در این تحقیق16 گروه (62 خانواده ، 92 جنس و 15 گونه ) از جوامع کفزی شناسایی شده است. بیشترین میزان فراوانی به ترتیب مربوط به شکم پایان با 69 درصد، فرامینیفرا با 8 درصد، دوکفه ای ها و پرتاران هر کدام با 7 درصد نسبت به کل جمعیت کفزیان بوده است. بیشترین و کمترین تراکم کفزیان به ترتیب در فصول تابستان ( 4503 فرد در متر مربع ) و بهار ( 1620 فرد در متر مربع ) مشاهده شده است. در تمام فصول شکم پایان بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داده بودند. در طی دوره بررسی بیشترین جنس ها / گونه های موجود به ترتیب مربوط به پرتاران ( 37 ) و شکم پایان ( 28) می باشد. جنس Pyrgohydrobia sp در تمام فصول غالب بوده است و حداکثر و حداقل تراکم آن به ترتیب در فصول تابستان و پائیز گزارش شده است. در این مطالعه کفزیان شناسایی شده بر اساس میزان حساسیت شان به افزایش استرس ها و آلودگی های محیطی در 5 گروه اکولوژیکی طبقه بندی شدند. بر اساس میانگین سالانه مقادیر شاخص شانون تمام ایستگاهها درسطح وضعیت ضعیف اکولوژیکی طبقه بندی شده اند. بر اساس میانگین سالانه مقادیر شاخص AMBI، تمام ایستگاهها در گروه اکولوژیک III و در حد کمی آلوده قرار گرفته اند. با توجه به حضور فراوان جنس های Pyrgohydrobia sp. و Tornatina sp. و Osangularidae sp و همچنین نتایج شاخص های BI، AMBI و تنوع، سواحل بحرکان در وضعیت آلودگی اندک تا متوسط ارزیابی شده است.

کلیدواژه ها:

سواحل بحرکان ، کیفیت اکولوژیکی ، شاخص بیوتیک ، تنوع ، کفزیان