تاثیر تىش کم آبی بر عملکرد و اجزاء عملکرد ژنوتیپ های سویا در شمال خوزستان

به منظور تنش کم آبی بر عملکرد در اجزاء عملکرد ژنوتیپ های سویا آزمایشی در تابستان سال 1392 در شهرستان شوش انجام شد آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل تنش کم آبی در سه سطح (50، 100 و 150 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A ) به عنوان فاکتور اصلی و رقن در چهار سطح (1- سالند، 2- کتول، 3- لاین PE، 4- لاین WE) به عنوان فاکتور فرعی بودند . نتایج نشان داد که تیمار های تنش کم آبی و زنوتیپ بر صفات تعداد غلاف در بوته ، تعداد دانه در غلاف ، وزن هزاردانه ، عملکرد دانه و بیولوژیک، شاخص برداشت، درصد پروتئین و روغن در سطح احتمال خطای 1% اثر معنی دار داشت و برهمکنش آنها بجز صفت شاخص برداشت بر سایر صفات مورد بررسی در سطح احتمال خطای 1% تاثیر معنی داری داشت با توجه به نتایج بالاترین عملکرد دانه با 2450 کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار تنش کم آبی 50 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر در ژنوتیپ سالند و پایین ترین عملکرد دانه با 863 کیلوگرم در هکتار به تیمار تنش کم آبی 150 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر به ژنوتیپ کتول اختصاص یافت.

کلیدواژه ها:

تنش کم آبی ، ژنوتیپ ، عملکرد دانه ، سویا