ارزیابی جایگاه گردشگری تاریخی یزد با تاکید بر خانه های سنتی

توسعه گردشگری به عنوان یک پدیده فرهنگی، گسترش دهنده فرصت های تبادل فرهنگی بین گردشگر و جامعه میزبان است. شکل، ساختار، فضاها و ساخت وسازهای عمومی و ... از عناصر شکل دهنده هویت تاریخی شهرها هستند و احداث این‎ گونه بناها و بسیاری دیگر از ساخت و سازهای شهری، باعث ایجاد کشش بیش تر برای شهرها می شود. خانه های تاریخی که به عنوان ظرفیتی منحصر به فرد در قلب بافت تاریخی و قدیمی برخی از شهرها قرار گرفته اند همواره به عنوان یکی از زیباترین عرصه های تبلور معماری اصیل ایرانی مطرح بوده اند و اغلب مسافران و گردشگران، مشتاق بازدید از این خانه های تاریخی هستند.هدف از پژوهش حاضر ارزیابی جایگاه گردشگری تاریخی یزد با تاکید بر خانه های سنتی است. در این راستا نوع تحقیق توصیفی – تحلیلی می باشد. روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی(با استفاده از پرسشنامه) است. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده است که با توجه به این فرمول تعداد نمونه برای گردشگران ایرانی 200 شده است. در نهایت برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری T-Test تک نمونه ای و آزمون فریدمن در نرم افزار spss استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که گردشگران هر سه معیار بافت تاریخی، خانه های تاریخی و تغییر و تبدیل خانه ها را در جذب خود به شهر یزد زیاد ارزیابی کرده اند. از طرف دیگر نتایج آزمون فریدمن نشان دهنده این موضوع است که برای گردشگران جذابیت خانه های سنتی در رتبه اول قرار دارد، تغییر و تبدیل خانه های تاریخی به کاربری های فرهنگی مثل هتل ها و رستوران های سنتی و موزه و... در رتبه دوم و بافت تاریخی در رتبه سوم قرار دارد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، بافت تاریخی ، خانه های سنتی ، شهر یزد