بررسی کنترل شیمیایی علف های هرز باغات مرکبات خوزستان

باغات میوه از اهمیت بسزایی برخوردار بوده و 16% سطح زیر کشت را در کشور به خود اختصاص می دهند. یکی از مهمترین عوامل محدود کننده افزایش سطح زیر کشت و تولید محصول باغات میوه, علفهای هرز هستند. بدین منظور جهت کنترل این عوامل محدود کننده, تحقیقی با 13 تیمار در 3 تکرار در قالب طرح آزمایشی بلوکهای کامل تصادفی طی سال زراعی 85-1384 در باغات مرکبات مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد اجرا گردید. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از: 1,2 و 3 کاربرد علفکش دورینول به ترتیب بمیزان 8,6 و 10 لیتر در هکتار بصورت مخلوط با خاک 4- کاربرد علفکش ترفلان بمیزان 2/5 لیتر هکتار بصورت مخلوط با خاک 5,6,7 و 8- کاربرد علفکش ایلیکو به ترتیب 8,10,6 و 12 لیتر در هکتار بصورت رویشی 9 و 10- کاربرد علفکش و ید مستر به ترتیب 1 و 1/5 لیتر در هکتار بصورت پس رویشی 11- کاربرد علفکش راندآپ بمیزان 1/5 لیتر در هکتار +8 کیلوگر سولفات آمونیوم در هکتار بصورت پس رویشی 12- کاربرد علفکش گراماکسون بمیزان 3 لیتر در هکتار بصورت پس رویشی 13- شاهد بدون علفکش. جهت ارزیابی اثر علفکش های پیش رویشی, علف های هرز زمستانه به تفکیک گونه در زمان گلدهی با دو کادر 0/5*0/5 متری از هر کرت و برای ارزیابی اثر علفکش های پس رویشی علف های هرزتابستانه به تفکیک گونه در زمان گلدهی از همین سطح شمارش شده و سپس وزن خشک آنها محاسبه گردید. ارزیابی نظری از میزان کنترل علفهای هرز طبق استاندارد EWRS دو و چهار هفته پس از سمپاشی انجام گرفت. اعداد خام حاصل از آزمایش پس از تبدیل داده با استفاده از نرم افزار آماری SAS تجزیه واریانس گردیدند. مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون دانکن و در سطح احتمال 5 درصد انجام گرفت. در مجموع نتایج این تحقیق نشان داد که: بین تیمارهای مختلف علفکش جدید مورد آزمایش در باغات مرکبات, علفکش دورینول در مقادیر 8 و 10 لیتر در هکتار و نیز علفکش ایلیکو در میزان های 10 و 12 لیتر د رهکتار جهت کاهش تعداد و وزن خشک علف هرز و در نتیجه افزایش عملکرد باغات مرکبات مناسبتر بوده و کاربرد آنها توصیه می گردد.