مسکن مطلوب و تأثیر فرهنگ بر آن

خانه بعنوان رویداد آغازین زندگی بشر از گذشته تا امروز همواره با او همراه بوده است، بطوریکه نیاز انسان به خانه بسیار فراتر از نیاز اولیه به سرپناه می باشد. این مکان برای ما از چنان اهمیتی برخوردار است که می توان آن را مرکز دنیای فرد نامید. بنابراین باید بتواند در فضای درون و نمود بیرونی خود مرکز دنیای فردی بودن را برآورده سازد. مساکن مطلوب در عین حالی که امکان ارتباط مناسب بین افراد خانواده را فراهم می آورند از بروز مزاحمت های بصری، صوتی، روانی و امثال آن پیشگیری می کنند. لذا هماهنگی مسکن با محیط پیرامونی نیز از شرایط لازم مطلوبیت مسکن است از طرفی با توجه به اینکه طراحی باید با در نظر گرفتن چگونگی تعامل انسان با محیط به ثمر رسد در این خصوص، توجه به فرهنگ بعنوان یک ساختار نظری و یک ویژگی برای بسیاری از موضوعات نظیر تفکر انسان، رفتار و چگونگی انجام آن، کاملاً ضروری به نظر می رسد. مقاله حاضر با هدف تبیین الگوهای طراحی مسکن با توجه به مقوله فرهنگ و با لحاظ کردن مفاهیمی چون مقیاس انسانی، نیازهای انسان و... به نگارش در آمده است. در این مقاله، نقش مسکن در تأمین هر دو بعد روحی و جسمی نیازهای انسان مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج بررسی ها گویای آن است که در مقوله شهرسازی و الگوهای طراحی معماری مسکن علاوه بر جنبه سرپناه بودن خانه به عنوان نقش اصلی آن، جنبه والای خانه که ایجاد محیطی مطلوب و آرامش بخش برای زندگی که متناسب با فرهنگ ساکنین آن است نیز می بایست بیش از پیش مورد توجه قرارگیرد.

کلیدواژه ها:

مسکن ، کالبد ، فرهنگ ، معنا