نقش مدارس در توسعه و احیا بافت قدیمی شهرهای تاریخی

در معماری امروز مدرسه از جمله عملکردهایی است که با ویژگی های خاص خود نه تنها پتانسیل مناسبی در پذیرش عملکردهای مختلف دارد بلکه م یتواند نقش های متفاوتی در زمینه مسائل طراحی ، احیا و توسعه بافت های فرسوده و تاریخی شهرها داشته باشد .این موضوع از سالها قبل مورد بحث طراحان شهری بوده و نتیجه مباحث آن مورد استفاده اکثر طرح هلای معماری فضاهای آموزشی که امروزه به رویکردی نو به عنوان مدرسه ایرانی – اسلامی تمرکز یافته اند .محتوای اجتماعی این فضا که آن را بیش از پیش به عنوان پدیده ای اجتماعی – کالبدی در امر تعلیم و تربیت می نمایاند ، باید از مدل های ساده و توصیفی پاسخ فرد به محرکات محیط ، بلکه با تاکید بر ظرفیت محله و بافت و نیروهای اجتماعی و فرهنگی ، توصیفی عمیق تر ارائه کرد . ظرفیت و نیروهای که مضمون اصلی فضای توسعه یافته اطراف ما را شکل می دهد . همچنین پژوهش نشان می دهد که طراحی مناسب مدارس از جهت ابعاد و تناسبات ، فرم ، بافت ، وروابط فضایی منظر سایت ، به عنوان ویژگی های کالبدی ، عوامل مهمی در تسوعه محله و احیا آن هستند . این مقاله تلاشی است برای بررسی و نقش مدارس در توسعه محله های بافت قدیمی شهرهای تاریخی که در این رابطه بافت سنتی شهر شوشتر به عنوان فضایی شهری در جهت توسعه، و لبه ارزشی همخوان با فرهنگ و هویت ایران طرح و بررسی گردیده است

کلیدواژه ها:

توسعه شهر ، احیا محله ، بافت سنتی ، مدرسه ، هویت