پایداری هیدرودینامیکی جریان ویسکوز بین استوانه های متخلخل چرخان به همراه جریان شعاعی

ناپایداری جریان بین دواستوانه ههم مرکز درحال چرخش متخلخل که دارای مولفه شعاعی سرعت می باشند مورد بررسی قرارگرفته است که با استفاده ازمعادلات حاکم برپدیده به یکمعادله مقدارویژه دست یافتین که این معادله با استفاده ازروش عددی اسپکترال حل شده و مقادیر بحرانی اعدادبدون بعدتیلور و عدد موج بدون بعد برای ناپایدارشدن این دوجریان محاسبه شده و درنهایت نتایج حل عددی بدست امده با نتایج ازمایشگاهی و عددی موجود درمقاله مقایسه شده اند مشخص شده که عدد تیلور مشخصی وجود دارد که به ازای مقادیر کمتر ازآن جریان سیال همیشه پایدارباقی می ماند که این عدد همان عدد تیلوربحرانی Tac می باشد نتایج نشان میدهد که عدد تیلوربحرانی که درآن ورتیسیته های تیلور شروع به ایجادشدن می کنند با افزایش عدد رینولدز شعاعی درابتدا کاهش و وسپس افزایش خواهد یافت همچنین با منفی تر شدن عدد رینولدز شعاعی عدد تیلوربحرانی افزایش می یابد بنابراین جریان شعاعی به سمت داخل و به سمت خارج با قدرت زیاد اثرپایدارکننده دارند درحالیکه جریان درجهت خارج ضعیف اثرناپایدارکننده برپایداری ورتکس های تیلور دارد پروفیلهای دامنه نسبی سرعت های اغتشاشی نشان میدهد که جریان داخلی شعاعی ورتیسیته های تیلور را به سمت استوانه داخلی شیفت میدهد درحالیکه جریان شعاعی به سمت خارج ورتیسیته های تیلور را به سمت استوانه خارجی هدایت می کند مقدارشیفت ایجادشده با افزایش اندازه عدد رینولدز شعاعی و همین طور فاصله بین دواستوانه افزایش می یابد

کلیدواژه ها:

ناپایداری ، روش اسپکترال ، جریان شعاعی ، رینولدزشعاعی ، استوانه های متخلخل