کاربرد جاذب های ارتعاشی غیرخطی برای کاهش ارتعاشات ناشی از بار متحرک برای مدل تیر غیرخطی

دراین مقاله هدف بهینه سازی جذب ارتعاشی غیرفعال خطی و غیرخطی برای مدل تیرساده ی اویلر - برنولی بارفتارارتعاشی غیرخطی تحت اثربارمتمرکز متحرک است که پارامترهدف ماکزیمم خیز دینمیکی تیرمی باشد جهت مدلسازی این تیر ازتئوری هندسه ی غیرخطی و تغییرشکلهای بزرگ استفاده شدها ست که مطابق آن رابطه ی بین کرشن و جابجایی دراین مدل غیرخطی است نتایج نشان میدهد که تحت تاثیر نیروهای کوچک و طول تیرهای کوتاه مدلهای خطی و غیرخطی تیررفتارمشابهی دارند اما با افزای شنیرو یا افزایش طول تیر بررسی رفتارارتعاشی غیرخطی تیر ضرورت می یابد با افزایش طول تیر استفاده ازمدل تیرغیرخطی اهمیت بیشتری می یابد و همچنین جاذب ارتعاشی با فنریت غیرخطی نقش موثرتری نسبت به جاذب ارتعاشی بافنریت خطی در کاهش خیزتیردارد

کلیدواژه ها:

مدل تیرغیرخطی ، بارمتحرک ، جاذب ارتعاشی غیرخطی