مطالعه اثر محدودیت تخصیص ترافیک شهری در شرایط اضطراری از دید پدافند غیرعامل (مطالعه موردی: تبریز)

پدافند غیرعامل و مدیریت بحران، بعنوان بخشی از سیاست های مدیریت شهری در شرایط ویژه، نیازمند رویکردی سیستماتیک، متکی بر برنامه ریزی دقیق، حساسیت مدیریتی و آمادگی همه جانبه سازمانی است. حوزه حمل و نقل شهری بعنوان یکی از مؤثرترین بخشها در راهکارهای مدیریت ترافیک مبتنی بر فن آوری اطلاعات استفاده می نماید. در مطالعات مدیریت شبکه حمل و نقل شهری برای شرایط اضطراری، پس از مطالعه وضع موجود و بحران های محتمل، مجموعه فعالیت ها و تدابیر لازم برای مدیریت حمل و نقل انتخاب و اولویت بندی می گردد. یکی از مهمترین اقدامات مدیریتی در حوزه ترافیک شهری، آماده نگاهداشتن شبکه معابر بویوژه در مناطق مهم و پرتراکم و پرتقاضا و عمدتاً مرکزی شهرها برای خدمات امدادی و امنیتی است. با این هدف روشی برای محدود ساختن تخصیص ترافیک به مناطق حساس و پرتراکم شهری پیشنهاد و مورد بررسی قرار گرفت. این مدل بعنوان نمونه برای شبکه معابر اصلی شهر تبریز مطالعه و ارزیابی گردید.

کلیدواژه ها:

پدافند غیرعامل ، حمل و نقل شهری ، تخصیص ترافیک ، شرایط اضطراری