بررسی شاخص های پایداری در معماری سنتی اقلیم گرم و خشک ایران

مبحث پایداری و خاصه معماری پایدار از مهم ترین مباحث در جهان امروز است که با برخورداری از ویژگی های اقلیمی به ارائه راهحل های مناسب زیست محیطی می پردازد. با توجه به بحران های حاکم در زمینه محیط زیست به ویژه در مناطق کویری ایرانتوجه به راه حل های مطرح در زمینه پایداری محیط و بهره گیری از آن در حوزه ساخت و ساز شهری ضروری به نظر می رسد. چراکه شواهد حاکم نشان می دهد، اقلیم در مورفولوژی شهر و معماری سنتی این منطقه تاثیر بسزایی داشته است. در این راستا اینپژوهش بر آن است تا با بررسی شاخص های پایداری در اقلیم کویری ایران راه حل هایی را جهت استفاده در معماری امروز ارائهنماید. در این میان ابتدا به کمک مطالعات میدانی و با رویکردی توصیفی به ارائه عناصر و ساختارهای موجود در معماری سنتی ایناقلیم پرداخته می شود و در نهایت با رویکردی تحلیلی راه حل هایی جهت نحوه به کارگیری آن ها ارائه می گردد. نتایج حاصل ازپژوهش نشان می دهد به کارگیری عناصری چون بادگیر، حیاط مرکزی، تقسیمات فضایی و جهت یابی آن ها، مصالح مناسبساختمانی، فضای سبز و .. می تواند در آسایش حرارتی استفاد کنندگان و دستیابی به پایداری محیط اثرگذار باشد.

کلیدواژه ها:

پایداری ، معماری سنتی ، اقلیم گرم و خشک