روشهای ساخت داربست های متخلخل سرامیکی در نانوکامپوزیتها

تاکنون روش های متعددی جهت تولید داربست های متخلخل برای کابردهای مختلف مهندسی بافت استخوان مورد بررسی قرار گرفته اند که هرکدام مزایا و محدودیت های خاص خود را دارند . شستشوی ذره روش سادهای جهت ساخت سازههای مهندسی بافت است . در این روش پلیمر در یک حلال مناسب (غالب ا حلال سمی) حل شده و درون قالب ریخته میشود . سپس حلال از ساختار خارج میشود و پلیمر مزبور با شکل مورد نظر در قالب سفت میشود . یکی از ذراتی که برای ایجاد تخلخل از آن استفاده میشود نمک است و روش شستشوی نمک نامیده میشود . از این روش در ابتدا، تنها جهت به دست آوردنغشاهای تک لایه استفاده میشود . الکتروریسی روشی پرکاربرد و ساده در ساخت داربست است . در این روش از یک سرنگ، یک صفحه جمع کننده به همراه ولتاژ 10 تا 20 کیلو ولت استفاده میشود . پلیمر به صورت محلول یا مذاب داخل سرنگ ریخته شده و با استفاده از فشار سرنگ و میدان الکتریکی پلیمر از سرنگ خارج میشود . روش های جدایش فازی مختلفی جهت تولید داربست های شدید ا متخلخل وجود دارد . یکی از این روشها جدایش فازی جامد مایع است که در آن کریستالیزاسیون حلال در محلول پلیمری منجر به جدایش فازی جامد مایع میگردد . در روش گاز کف از گاز دی اکسید کربن با فشار بالا برای ایجاد حفره در داربست استفاده میشود . پلیمر را روی صفحات مشبک قرارداده و برای چند روز در معرض گاز دی اکسید کربن با فشار بالا قرار میدهند . در این حالت پلیمر با این گاز اشباع میشود . در این روش از ذراتی استفاده میشود که از نظر ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی مشابه هستند . در این روش نانوذرات کاندیدای مناسبی هستند . در مهندسی معکوس و با حرکت از جزء به کل شاهد کنار هم قرار گرفتن این ذرات هستیم . تکنیکهای نمونه سازی سریع یک فناوری نسبتا جدید برای ساخت نمونههایی فیزیکی با استفاده از اطلاعات مدل سه بعدی طراحی شده به کمک کامپیوتر است . ایده اصلی نمونه سازی سریع قراردادن لایه های دقیق بر روی یکدیگر تا رسیدن به شکل نهایی قطعه با توجه به طرح اولیه کامپیوتری است . روش ریخته گری انجمادی و لایه چینی نیز از دیگر روش ها می باشند

کلیدواژه ها:

داربست متخلخل ، مهندسی بافت ، پلیمر ، داربست سرامیکی