مطالعه کاربرد انتقال ژن، بیولیستیک و بیوتکنولوژی در گیاهان تراریخت
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 4,141
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AEBSCONF01_134
تاریخ نمایه سازی: 6 آبان 1393
چکیده مقاله:
در سه دهه ی اخیر، دانشمندان علم بیوتکنولوژی با هدف افزایش تولید محصولات کشاورزی دست به تغییر ژنتیک بعضی گیاهان زده اند. واژه های انتقال ژن، مهندسی ژنتیک، DNA نو ترکیب، تغییر تراریختی یا تغییر ژنتیکی به روش های بیوتکنولوژی اشاره دارند که در آنها، متخصصین زیست شناسی ژن را از یک یا چند گونه به DNA گیاهان زراعی متصل می کنند تا صفت ژنتیکی انتخاب شده را منتقل کنند. انتقال ژن فرآیندی است که طی آن قطعه مشخصی از DNA را به درون سلول ها وارد می نمایند. ژن منتقل شده را ترانسژن و موجودی را که پس از انتقال موفقیت آمیز، ژن مورد نظر را دریافت نموده موجود تراریخت می نامند. روش های انتقال ژن به دو گروه اصلی تقسیم بندی می شوند: 1- انتقال ژن توسط ناقل 2- انتقال به طور مستقیم یا بدون ناقل. طبق آمارها با استفاده از این روش ها میزان محصول تولید شده، 25 درصد افزایش یافته است. امروزه همه انواع ارگانیسم های تغییر یافته ژنتیکی (GMOها) یافت می شوند: باکتری ها برای ساخت انسولین یا هورمون های رشد، تنباکو یا یونجه برنامه ریزی شده برای تولید هموگلوبین، سلول های جانوری طراحی شده برای ساخت پروتئین های نوترکیب با اثرات درمانی. جنبه ایی از مهندسی ژنتیک که بیشترین نگرانی ها و احتیاطات را مطرح می کند، ژن درمانی است که شامل ترانسفورماسیون سلول های انسانی به منظور تعمیر یا تصحیح است. سیستم آگروباکتریوم اولین سیستم تراریختی موفق در گیاهان بود که موانع موجود در مهندسی ژنتیک گیاهی را کاهش داد. طبیعی است که از محصولات زراعی که به صورت ژنتیک در مقابل حشرات و بیماری ها مقاوم شده اند، غذای بیشتری به دست می آید. از طرفی، بسته بندی و حمل و نقل میوه ها و سبزیجاتی که تغییرات ژنتیکی یافته اند، آسان تر است و در نهایت دسترسی بیشتر مصرف کننده به ماده غذایی را سبب می شود، اما این تغییرات نگرانی هایی نیز در سطح جامعه بوجود آورده اند که سبب رکود در بازار محصولات تراریخت (دستکاری ژنتیکی شده) می شوند، این موضوع اهمیت فوق العاده ای دارد، زیرا اگر امکان فروش محصولات تراریخته به وجود نیاید رشد بازده عملیات کشاورزی و مقدار محصول به دست آمده چندان اهمیتی نخواهد داشت. مردم در مواردی به درستی فکر می کنند که مواد غذایی تراریخته کنونی ممکن است حاوی سم یا مواد مضر برای انسان یا حداقل حیات وحش باشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
وحیده گوگردچی
کارشناس ارشد مهندسی بیوتکنولوژی کشاورزی، کرج
احسان حق جو
کارشناس ارشد و عضو باشگاه پژوهشگران جوان، اصلاح نباتات، دانشگاه آزاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :