تأثیر پلیمر سوپر جاذب تحت شرایط تنش خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای

به منظور بررسی تأثیر پلیمر سوپر جاذب تحت شرایط تنش خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقات کشاورزی کوهدشت انجام گردید. تنش خشکی به عنوان فاکتور اصلی در سه سطح 100، 75 و 50 درصد نیاز آبی در کرت های اصلی و مقادیر سوپر جاذب به عنوان فاکتور فرعی در سه سطح صفر، 150 و 300 کیلوگرم در هکتار در کرت های فرعی قرار گرفتند. تنش خشکی عملکرد دانه، اجزای عملکرد و عملکرد بیولوژیکی را کاهش داد و این کاهش در خشکی 50 درصد نیاز آبی شدیدتر بود. نتایج نشان داد که استفاده از سوپر جاذب بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه و تعداد ردیف در بلال معنی دار می باشد. اثر متقابل تنش خشکی و سوپر جاذب در مورد صفات عملکرد دانه و وزن هزار دانه معنی دار گردید. به نظر می رسد، سوپر جاذب با کاهش اثرات منفی تنش آبی بر گیاه از طریق افزایش ظرفیت نگهداری آب در خاک، کاهش شستشوی مواد غذایی، رشد سریع و مطلوب ریشه و هوادهی بهتر خاک باعث افزایش عملکرد و اجزای آن شده است.

کلیدواژه ها:

ذرت ، سوپر جاذب ، تنش خشکی ، اجزای عملکرد