محاسبه کارایی نسبی واحدهای تصمیم گیرنده دو مؤلفه ای در حالت بازده به مقیاس متغیر

در این مقاله روشی برای محاسبه کارایی نسبی واحدهای تصمیم گیرنده دو مؤلفه ای در حالت بازده به مقیاس متغیر، ارائه می گردد. تا کنون روشهای متعددی برای ارزیابی عملکرد واحدهای تصمیم گیرنده دو مؤلفه ای در حالت بازده به مقیاس ثابت ارائه شده است که هیچ یک از آنها ها بدست آوردن کارایی نسبی واحدهای تصمیم گیرنده را تضمین نمی کند. عدم محاسبه کارایی نسبی مشکلات اساسی در آنالیز واحدهای تصمیم گیرنده ایجاد می کند که از آن جمله می توان به عدم تولید مرز کارایی و لذا عدم ارائه واحدهای الگو برای واحدهای ناکارا اشاره کرد. در این مقاله یکی از روشهای پرکاربرد ارائه شده برای ارزیابی واحدهای تصمیم گیرنده دو مؤلفه ای به گونه ای اصلاح خواهد شد که عملکرد این واحد ها را براساس کارایی نسبی در حالت بازده به مقیاس متغیر محاسبه کند. همچنین بحث محاسبه کارایی نسبی مؤلفه ها در این مقاله ارائه شده است. در نهایت برای تشریح روش مثالی ذکر می گردد.

کلیدواژه ها:

تحلیل پوششی داده ها ، واحدهای تصمیم گیرنده دو مؤلفه ای ، بازده به مقیاس متغیر ، کارایی نسبی