الگوی مسکن بومی روستایی در شهرستان هامون

مسکن روستایی به طور طبیعی تجلیگاه شیوه زیستی- معیشتی گروه های روستایی به شمار می رود و الگو و عملکردهای آن در پیوند با عرصه مکانی- فضایی، به مثابه دریچه ای به شناخت چشم اندازها و روندهای حاکم بر زندگی روستاست و از جمله مهم ترین عوامل تشکیل دهنده بافت روستایی محسوب می شود که متاثر ازعوامل طبیعی و انسانی درهر منطقه شکل گرفته . با توجه به مطالب فوق هدف مقاله حاضر بررسی الگویمسکن بومی در شهرستان هامون که یکی از شهرستانهای منطقه سیستان است می باشد. روش تحقیقتوصیفی و بر مبنای مطالعه منابع کتابخانه ای و کتب تاریخی می باشد. نتایج پژوهش بیانگر آن است که الگویبومی مسکن شهرستان هامون به گونه ای است که متناسب با اقلیم شهرستان بوده و دارای ارتباط محکمی بافرهنگ مردم منطقه و زندگی روزمره آنها میباشد و به هیچ عنوان عنصر یا فضای بیهوده و صرفاً محض زیبایییا تجمل در مسکن بومی منطقه به چشم نمی آید.

کلیدواژه ها:

مسکن بومی ، الگو ، روستا ، سیستان ، شهرستان هامون