اثر تنش خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام جو

خشکی مهم ترین عامل محدود کننده تولید گیاهان در جهان می باشد و بخش اعظم اراضی کشور ایران جزو مناطق خشک و نیمه خشک طبقه بندی می گردد. به منظور مطالعه اثر تنش خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه 6 ژنوتیپ جو آزمایشی در سال 90-1389 به صورت اسپیلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی شهید باعنر کرمان اجرا شد. تیمارهای آبیاری شامل آبیاری کامل و تنش خشکی ( قطع آبیاری در مرحله تولید سنبله ) به عنوان کرت اصلی و ژنوتیپ های جو مورد بررسی به عنوان کرت فرعی بودند. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش معنی دار عملکرد دانه ، عملکرد بیولوژیک ، وزن هزار دانه ، تعداد دانه در بوته و وزن خشک علوفه شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد که قطع آبیاری در مرحله تولید سنبله سبب کاهش عملکرد در ژنوتیپ های جو گردید. در مجموع ژنوتیپ Mb8016 بالاترین میانگین صفات اندازه گیری شده را به خود اختصاص داد و به عنوان بهترین ژنوتیپ برای کاشت در منطقه کرمان توصیه گردید.

کلیدواژه ها:

تنش ، جو ، ژنوتیپ ، عملکرد دانه